Page 18 - Damma Katalog 3
P. 18

124

               Stanisław Kamocki

               1875 - 1944
               Jesień

               olej, sklejka / 31 x 41,5 cm
               39 x 49 cm, wymiary z ramą
               sygnatura p.d.: ‘St Kamocki’
               na rewersie przyklejona etykieta
               Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie


               numer inwentarzowy: UK/ir/12/2/2020/a
               POCHODZENIE:
               kolekcja prywatna, Bytom
               kolekcja prywatna, Bielsko-Biała
               3 900 zł - cena wywoławcza
               estymacja: 5 500 – 8 000 zł








               Stanisław Kamocki,

               malarz  i  grafik,  czołowy  reprezentant  nurtu  malarstwa  Należał   do   Vereinigung   Bildender   Künstler
               pejzażowego  w  okresie  Młodej  Polski  oraz  w  latach   Österreichs-Wiener  Secession.  Regularnie  uczestniczył
               20.  i  30.  XX.  Urodzony  w  1875  w  Warszawie,  zmarł   w   krajowych   i   zagranicznych   wystawach
               w 1944 w Zakopanem. Studia artystyczne odbył w latach   „Sztuki”,  m.in.  w  Wiedniu  (1908),  Wenecji  (1910)
               1891-1900  w  krakowskiej  Szkole  Sztuk  Pięknych   i Berlinie (1913). Swoje prace prezentował na zbiorowych
               pod   kierunkiem   Leona   Wyczółkowskiego,   Jacka   ekspozycjach   polskiej   sztuki   w   Brukseli   (1938),
               Malczewskiego  i  Jana  Stanisławskiego.  Naukę  uzupełnił   Pittsburgu  (1935)  i  Nowym  Jorku  (1939).  Indywidualne
               w  Paryżu  w  okresie  1901-1902.  W  latach  1904/1905,  wystawy  malarstwa  artysty  odbyły  się  w  warszawskim
               1911  i  1924  odbył  podróże  artystyczne  do  Włoch,  Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych (1917) i krakowskim
               Niemiec  i  Szwajcarii.  W  czasie  I  wojny  światowej  służył  Towarzystwie  Przyjaciół  Sztuk  Pięknych  (1920,  1935).
               w  szeregach  I  Brygady  Legionów  Polskich.  Od  1919  r.   Kamocki  uznawany  jest  za  jednego  z  najwybitniejszych
               kierował  katedrą  pejzażu  w  macierzystej  akademii,  kontynuatorów   symbolistycznej   formuły   malarstwa
               a w 1937 r. został tam mianowany profesorem zwyczajnym.  pejzażowego  stworzonej  przez  Stanisławskiego.  W  swych
               Sztuki  pejzażowej  nauczał  ponadto  w  Zakopanem,  gdzie   obrazach  utrwalał  widoki  Wołynia,  Podola,  Spisza,
               na  Harendzie  prowadził  kursy  malarstwa.  Był  członkiem  Orawy,  okolic  Krakowa  i  Zakopanego.  Zajmował  się
               Towarzystwa  Artystów  Polskich  „Sztuka”.  Wstąpił  też  do  także grafiką artystyczną i użytkową, projektował plakaty
               stowarzyszeń   Polska   Sztuka   Stosowana,   Sztuka   i meble.
               Podhalańska i Sztuka Rodzima.













                16 |                                                                                                                                                                                                         | 17
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23