Page 12 - Katalog 9

386
Józef Mehoffer

1869-1946
Portret mężczyzny, 1919
olej, płótno / 100 x 70,3cm
116 x 86,5 cm, wymiary z ramą
sygnatura i data l.d.: ‘Józef Mehoffer 1919’
na rewersie etykieta [opis nieczytelny]:
numer inwentarzowy: UK/ww/16/6/2020/a
POCHODZENIE:
kolekcja prywatna
estymacja: 149 000 – 189 000 zł
cena wywoławcza: 119 000 zł

Józef Mehoffer,
malarz, rysownik, grafik, projektant witraży, tkanin, paryskiego Société Nationale des Beaux-Arts i Królewskiego
scenografii teatralnej, plakatów, wystroju wnętrz i mebli, Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Brukseli.
czołowy przedstawiciel sztuki Młodej Polski. Urodzony Po wybuchu II wojny światowej wyjechał
19 marca 1869 roku w Ropczycach, zmarł 8 lipca z rodziną do Lwowa, skąd został wywieziony przez
1946 w Wadowicach. Artystyczny geniusz o niezwykłej hitlerowców do obozu; zwolniony dzięki dyplomatycznej
wrażliwości, uprawiający szereg dyscyplin artystycznych, interwencji Watykanu i rządu włoskiego powrócił
od rysunku węglem poprzez grafikę oryginalną, ilustrację w 1940 do Krakowa. Swe prace Mehoffer prezentował
książkową i malarstwo sztalugowe po monumentalne na wielu międzynarodowych wystawach, m.in. w Wiedniu,
projekty witraży i polichromii. Kształcił się na Wydziale Berlinie, Paryżu, St. Louis, Düsseldorfie, Monachium,
Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego i równolegle, w latach Dreźnie, Wenecji, Rzymie, Londynie, Brukseli, Helsinkach,
1887-1894 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych Florencji, Los Angeles, Padwie, Filadelfii i Madrycie.
pod kierunkiem Izydora Jabłońskiego, Józefa Unierzyskiego, Od 1894 regularnie uczestniczył w wystawach
Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki. Naukę krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych,
rozszerzył w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych zaś od 1895 wielokrotnie pokazywał swe dzieła
w latach 1889-1890. Swe warsztatowe umiejętności w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych.
doskonalił także w Paryżu w latach 1891-1896 początkowo W Krakowie wziął także udział w ekspozycjach
w Académie Julian i École Nationale des Arts Décoratifs, Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana, Powszechnego
następnie w Académie Colarossi u Josepha Blanca Związku Artystów Polskich i Niezależnych; w Warszawie
i Jacquesa Courtois, zaś od 1892 w École Nationale des wystawiał w Salonie Krywulta, Salonie Abe Gutnajera,
Beaux-Arts w pracowni Leona Bonnata. Przebywając Salonie Garlińskiego i Instytucie Propagandy Sztuki.
w 1900 we Włoszech, poznał zasady techniki Ponadto prezentował swą twórczość we Lwowie, Poznaniu,
mozaikowej stosowanej w warsztatach w Murano. Częstochowie, Lublinie, Zakopanem, Toruniu, Łodzi,
W Paryżu dzielił początkowo pracownię ze Stanisławem Bydgoszczy i Płocku. Indywidualne wystawy Mehoffera
Wyspiańskim, ulegając podobnym fascynacjom miały miejsce w warszawskim TZSP oraz w krakowskim
artystycznym. Międzynarodowy rozgłos zdobył Mehoffer TPSP. Artysta został uhonorowany złotym medalem
jako twórca projektów witraży do gotyckiej kolegiaty na wystawie światowej w Paryżu (1900), na Powszechnej
św. Mikołaja we Fryburgu w Szwajcarii, które Wystawie w St. Louis i Chicago oraz w Monachium.
zrealizował w latach 1895-1936. W 1901 artysta został Jako ilustrator Mehoffer współpracował z elitarnym
powołany na stanowisko docenta w katedrze malarstwa czasopismem warszawskim „Chimera”, projektując okładki,
dekoracyjnego i religijnego macierzystej krakowskiej winiety i inicjały. Projektował także okładki do
akademii. W 1905 został mianowany profesorem wychodzącego w Poznaniu ekspresjonistycznego
zwyczajnym; dwukrotnie piastował też godność czasopisma „Zdrój” i miesięcznika „Wczoraj i dziś”, okładki
rektora uczelni. Był członkiem-założycielem Towarzystwa książek, a także plakaty, znaczki, banknoty i bilety aukcyjne.
Artystów Polskich „Sztuka” ukonstytuowanego w 1897; [Na podstawie opracowania Ireny Kossowskiej z Instytutu
należał do wiedeńskiego ugrupowania Hagenbund, Sztuki Polskiej Akademii Nauk].
10 |