Page 10 - Katalog 9

383
Eugeniusz Eibisch

1896-1987
Martwa natura
olej, płótno / 58,7 x 78,7 cm [w świetle ramy]
81 x 101,5 cm, wymiary z ramą
sygnatura l.d.: ‘Eibisch’
numer inwentarzowy: UK/mk/4/7/2020/b
POCHODZENIE:
kolekcja prywatna
estymacja: 38 000 – 55 000 zł
cena wywoławcza: 28 000 zł

383

Eugeniusz Eibisch,
malarz i rysownik, pedagog, reprezentant nurtu piastował do 1950. W okresie 1950-1969 pełnił
kolorystycznego w malarstwie lat 30. i sztuce powojennej. funkcję kierownika katedry malarstwa w warszawskiej
Urodzony w 1896, zmarł w 1987. Studia artystyczne odbył ASP. Swe prace eksponował m.in. w krakowskim
w latach 1912-20 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych i warszawskim
w pracowniach Jacka Malczewskiego i Wojciecha Instytucie Propagandy Sztuki. W okresie powojennym
Weissa. W 1922 uzyskał stypendium rządu francuskiego. regularnie uczestniczył w ogólnopolskich wystawach
W Paryżu związał się z kręgiem artystów plastyki. Brał też udział w zagranicznych pokazach,
École de Paris. Brał udział w Salonach paryskich: m.in. w Moskwie, Delhi, Sztokholmie, Nancy, Buenos Aires,
Jesiennym (1925) i Niezależnych (1926). W okresie pobytu Oslo, Paryżu (Musee d’Art Moderne, Wenecji
we Francji artysta prezentował swe malarstwo także (Biennale 1952 i 1962) oraz Essen (Folkwang Museum).
w Belgii, Szwajcarii i Anglii. W 1929 uczestniczył Indywidualne wystawy Eibischa miały miejsce w
w pokazie polskiej sztuki w Galerie Bonaparte Galerie Zborowski, Bernheim, Saint-Honnore,
w Paryżu. Jako reprezentant Polski wziął udział Paryżu, Galerie da Silva w Marsylii oraz w Galeria
w Międzynarodowej Wystawie Sztuki urządzonej przez La Rota w Parmie. W Warszawie retrospektywne
College Art Association w 1933 w Nowym Jorku. Kolejna prezentacje sztuki artysty odbyły się w Muzeum
ekspozycja prac Eibischa odbyła się w 1936 Narodowym i Akademii Sztuk Pięknych. Artystyczne
w Marsylii. W 1939 artysta powrócił do Krakowa dokonania i pedagogiczne zasługi Eibischa zostały
i podjął pracę pedagogiczną jako profesor ASP. Początkowo uhonorowane wieloma nagrodami i wyróżnieniami;
kierował katedrą rysunku; w 1945 otrzymał nominację do najbardziej prestiżowych należy nagroda Fundacji
na stanowisko rektora macierzystej uczelni, które Solomona R. Guggenheima w Nowym Jorku.

Wlastimil Hofman, 384
urodził się i wychował w czeskim Karlinie, dzisiejszej Wlastimil Hofman
dzielnicy Pragi, a później w Krakowie dokąd przeprowadzili
się jego rodzice. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych 1881-1970
w Krakowie m.in. pod kierunkiem Jacka Malczewskiego, Trzech wędrowców, 1948
którą ukończył z wyróżnieniem. W Paryżu, uczył olej, tektura / 37,8 x 46,4 cm
się w pracowni Jean-Leona Gérôme’a. Od 1902 roku sygnatura i data l.d.: ’Wlastimil Hofman 1948’
Wlastimil Hofman regularnie malował i wystawiał
swoje prace w kraju i zagranicą – w Monachium, Wiedniu, numer inwentarzowy: UK/mk/24/6/2020/h
Berlinie, Lwowie, Kolonii, Pradze. Był członkiem POCHODZENIE:
Monachijskiego Towarzystwa Sztuk Pięknych. Prowadził kolekcja prywatna
zajęcia ze studentami na swojej macierzystej uczelni. estymacja: 19 000 – 29 000 zł
Okresy I i II wojny światowej spędził poza Krakowem. cena wywoławcza: 13 000 zł
Po powrocie do kraju zamieszkał w rodzinnym mieście,
a następnie przeniósł się do Szklarskiej Poręby. Hofman
malował głównie obrazy religijne, sceny rodzajowe,
portrety i pejzaże. Jego modelami byli często biedni,
prości ludzie.

8 |