Page 89 - Katalog 2
P. 89
108
Stefan Filipkiewicz
1879-1944
Kościółek wiejski [Cerkiew zimą], przed 1914
drzeworyt barwny, papier / 13,7 [15] x 18 [19,4] cm
naklejony na ciemnoszary karton o wym. 40 x 29,7 cm z nadrukiem typograficznym:
l.d.: ‘STEFAN FILIPKIEWICZ. ,DORFKIRCHE’ ORIGINALFARBENHOLZSCHNITT.’
p.d.: ‘VERLAG DER GESELLSCHAFT FUR VERVIELFALTIGENDE KUNST, WIEN.’
numer inwentarzowy: 82/16/12/2019/poz.5
POCHODZENIE:
kolekcja prywatna, Bielsko-Biała
550 zł - cena wywoławcza
estymacja: 600 – 1 200 zł
Stefan Filipkiewicz ,
urodził w 1879 roku w Tarnowie. W latach 1900-1908 W czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich.
studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie Był autorem projektu mundurów i tarcz legionowych.
w pracowniach Józefa Mehoffera, Leona Wyczółkowskiego, Po wojnie wrócił do Krakowa, gdzie od 1930 roku
Józefa Pankiewicza oraz Jana Stanisławskiego. Po wykładał na Akademii Sztuk Pięknych, w 1937 roku
zakończeniu edukacji Stefan Filipkiewicz pracował otrzymując tytuł profesorski. W okresie II wojny światowej
jako pedagog, od 1913 roku uczył malarstwa malarz był Sekretarzem Komitetu Obywatelskiego
dekoracyjnego w Szkole Przemysłowej w Krakowie. do Spraw Opieki nad Uchodźcami Polskimi oraz
Artysta debiutował w 1899 roku serią pejzaży Placówki „W” w Budapeszcie (przedstawicielstwa Rządu
tatrzańskich wystawionych w Towarzystwie Przyjaciół Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie). Brał udział
Sztuk Pięknych w Krakowie. Uczestniczył w wystawach w organizacji ruchu oporu i działalności konspiracyjnej.
Secesji w Berlinie (1904), Monachium (1903, 1907, 1909) W 1944 roku został aresztowany przez gestapo i trafił
i Wiedniu (1905, 1911, 1913), a także w kilku ogólnych do obozu w Mauthausen-Gusen, gdzie został zamordowany.
międzynarodowych ekspozycjach, m.in. w Dreźnie (1912),
Rzymie (1911) i Wenecji (1905, 1920). Stefan Filipkiewicz
był cenionym malarzem, jego prace chętnie zakupywano
do kolekcji państwowych i prywatnych. Stefan
Filipkiewicz należał do Towarzystwa Zachęty Sztuk
Pięknych w Warszawie, wiedeńskiej „Secesji” (1905)
oraz Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” (1908).
Był również członkiem rady Instytutu Propagandy Sztuki.
86 | | 87
