Page 69 - Katalog 2

94 Wzbogacony o nowe doświadczenia artystyczne, Łopieński

Ignacy Łopieński powrócił do kraju w połowie ostatniej dekady XIX wieku.
Był już wówczas nie tylko cenionym grafikiem, ale także
1865-1941 doświadczonym medalierem i rzeźbiarzem, a umiejętności,
Portret Jana Matejki, 1893 które posiadał, przyciągały ku niemu malarzy pragnących
wzorem swych zachodnich kolegów poznać tajniki technik
akwaforta wg autoportretu Jana Matejki, papier / 27,4 x 18,7 cm wymiar
graficznych. Sprzyjały temu również możliwości techniczne,
kompozycji
bowiem do Warszawy została sprowadzona prasa graficzna
37,8 x 28,5 cm, wymiary arkusza
do druku wklęsłego.
tłoczenie wklęsłe szer. 6 mm wokół kompozycji i opisów
Współtworzył Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Graficznych.
opisy l.d.: ’J. MATEJKO PXT.’
Wraz z odzyskaniem przez Polskę niepodległości, działalność
p.d.: ’JGN. ŁOPIEŃSKI SCT.’
Ignacego Łopieńskiego skupiła się wokół edukacji plastycznej
poniżej śr.d.: ‘SELBSTPORTRAIT’
dzieci i młodzieży oraz promowaniu grafiki artystycznej w
poniżej l.d.: ‘Druck & Verlag der Gesellschaft f. vervielf. Kunst in Wien.’
ramach Związku Polskich Artystów Grafików. Uznano go
p.d.: ‘Vervielfaltigung vorbehalten.’
wówczas za „apostoła” i odnowiciela grafiki polskiej. Został
uhonorowany Złotym Krzyżem Zasługi (1931) oraz nagrodą
numer inwentarzowy: 84/21/12/2019/poz.1 m.st. Warszawy za całokształt pracy artystycznej (1936).
POCHODZENIE:
kolekcja prywatna, Bielsko-Biała Tematami autorskich prac Łopieńskiego były głównie
600 zł - cena wywoławcza portrety, sceny rodzajowe i pejzaże. W dwudziestoleciu
estymacja: 900 – 1 500 zł międzywojennym chętnie ukazywał polskie miasta. Jedną
z najsłynniejszych grafik z tego okresu jest portret
marszałka Józefa Piłsudskgo, za który artysta otrzymał
nagrodę na wystawie w poznańskim Domu Żołnierza w maju
Ignacy Łopieński, 1939 roku. Uprawiał również grafikę użytkową. Wykonywał
w szlachetnych technikach graficznych (akwaforta,
urodził się w 1865 roku w warszawskiej rodzinie artystów miedzioryt) dyplomy, afisze, zaproszenia, a także ekslibrisy.
brązowników. Zarówno jego ojciec, Jan, jak i dwóch braci, W uznaniu zasług Ignacego Łopieńskiego Muzeum
Grzegorz i Feliks, poświęcili się brązownictwu – sztuce Narodowe w Warszawie planowało uhonorować jubileusz
odlewu ze stopu miedzi z cyną i innymi metalami. 50-lecia jego pracy twórczej wystawą przygotowywaną na
Przyszły grafik wspominał, że wzrastał w domu, w którym jesień 1939 roku. Wybuch wojny pokrzyżował te plany. Po
zbierał się „cały świat artystyczny Warszawy”. Ukończywszy upadku powstania warszawskiego, 3 lata po śmierci artysty,
naukę rzemiosła artystycznego i rzeźby w Warszawie, wraz z najcenniejszymi zbiorami z muzeum wywiezione
Wiedniu i Paryżu, Łopieński trafił w 1888 roku do zostały także grafiki i rysunki Łopieńskiego przygotowane
Monachium, gdzie rozpoczął naukę technik graficznych, na wystawę, która nigdy się nie wydarzyła.
dzięki stypendium warszawskiego Towarzystwa Zachęty Choć większość wywiezionych wówczas muzealiów wróciła
Sztuk Pięknych. Już w czasie monachijskich studiów do Polski w 1946 roku, to jednak nie było wśród nich
zdobywał uznanie i nagrody za swe grafiki na prac Łopieńskiego. Zostały one odzyskane dopiero
międzynarodowych wystawach w Monachium, Berlinie, w roku 2014. Dziś, po 80 latach od niedoszłej
Petersburgu i Lwowie. Zasłynął wówczas jako wystawy i w 155-tą rocznicę urodzin mistrza,
znakomity interpretator w akwaforcie obrazów Muzeum Narodowe w Warszawie przypomniało
polskich mistrzów malarstwa z Janem Matejką, dorobek jednego z najważniejszych polskich
Anną Bilińską, Alfredem Wieruszem-Kowalskim grafików przełomu XIX i XX wieku, moderatora życia
i Julianem Fałatem na czele. We Francji Łopieński artystycznego przed I wojną światową i w czasach II RP.
rozwinął się w zakresie studiowania koloru, rzeźby Jest to pierwsza, tak obszerna prezentacja dorobku
a przede wszystkim w technikach graficznych. artystycznego Ignacego Łopieńskiego.

Materiały Muzeum Narodowego w Warszawie

66 | | 67